Αξιότιμε κ. δάσκαλε
Εσύ που θέλεις να μάθεις στα παιδιά, μάθε και στο δικό μου…Στο δικό μου, που περπατάει χέρι-χέρι με την Αναπτυξιακή Γλωσσική Διαταραχή δεκαπέντε χρόνια τώρα…
Μην τη φοβάσαι! Είναι έξυπνη! Πολύ! Απλά όταν τη ρωτάς, να είσαι σίγουρος ότι κατάλαβε ΟΛΕΣ τις λέξεις!
ΛΕΞΕΙΣ… Για εκείνη ένα μεγάλο κυνηγητό… Τις ψάχνει, ακούραστη, κάθε μέρα κι ας μην τις βρίσκει πάντα, κι ας μην κατεβαίνουν από το μυαλό στο στόμα της…. Κι ας τη θυμώνουν… Εκείνη δεν σταματά! Παλεύει, κυνηγά, αντέχει! Μην τη φοβάσαι λοιπόν! Ξέρει να αγωνίζεται, απλά βοήθησέ την να καταλάβει! Και τότε, θα σου απαντήσει! Να είσαι σίγουρος!
Εξήγησέ της και δώσε της χρόνο… Θέλει λίγο περισσότερο χρόνο! Αν βιάζεσαι, ρώτα κάποιον άλλο… Μην την αγχώσεις! Δεν φταίει εκείνη που κλειδώνει το μυαλό της! Δεν φταίει εκείνη που οι λέξεις την παιδεύουν! Ξέρεις πόσο θέλει να σου απαντήσει;
Έχει μεγάλη αγάπη για το σχολείο… Θέλει να είναι άριστη, γι΄ αυτό διαβάζει τόσες ώρες! Για να είμαστε εσύ κι εγώ περήφανοι γι΄ αυτήν! Για εμάς το κάνει, να το ξέρεις… Όταν λοιπόν από τη λαχτάρα της να σου απαντήσει, σου τα πει ανάποδα, μην της πεις ότι έκανε ΛΑΘΟΣ… Πονάει πολύ αυτή η λέξη να ξέρεις… Την κάνει να τρέχει σε κάθε διάλειμμα ΜΟΝΗ ΤΗΣ στις τουαλέτες για να πενθήσει αυτό το ΛΑΘΟΣ…
Δεν σου ζητώ να την αγαπήσεις όπως εκείνη αγαπά το σχολείο! Άλλωστε έχει εμάς που την πνίγουμε με αγάπη!!! Σου ζητώ να την αποδεχτείς, να την επιβραβεύεις όποτε μπορείς για την (τεράστια, πίστεψέ με) προσπάθειά της και να της επιτρέψεις να είναι ο εαυτός της…
Να είσαι σίγουρος ότι έτσι, θα τη βοηθήσεις ΝΑ ΛΑΜΨΕΙ!!
Σε ευχαριστώ,
Η μαμά της Μαριάννας
15χρονης με ΑΓΔ